Logo

Eleştiri-özeleştiri silahı


Devrimci partilerde yenilenmenin temel silahı eleştiri-özeleştiridir. Hata, zaaf ve yetersizlikleri açıklıkla saptamak, tahlil etmek, çözüm yol ve yöntemlerini ortaya koymak ve bu doğrultuda kendini yenileyip aşmaktır. Devrimci yenilenmenin olmazsa olmaz koşulu ve silahı olarak eleştiri-özeleştirinin gerçek anlamı ve işlevi budur.

Öncesinde komünist hareketimiz ve kurulduğunda beri de partimiz, hep bunun bilincinde olagelmiş, kendine ve sorunlarına hep bu gözle bakmıştır. Kuruluş Kongresi’nin örgüt konulu belgeleri ile sonraki kongrelerin gündemleri ve değerlendirmeleri, bunun açık kanıtları olarak durmaktadır önümüzde. Kuruluş Kongresi’nin örgüt ve kadro sorunları ile çalışma tarzına ilişkin tartışmaları, baştan sona kendimizle özeleştirel bir hesaplaşmanın göstergesidir. Ya da örneğin III. Parti Kongresi gündemi ve değerlendirmeleri, benzer bir tutumun dikkate değer bir örneğidir. Düşünün ki bu kongrede, partinin devrimci kimliğindeki zaafiyet belirtileri bile açık değerlendirmelere konu edilmiş ve bu aynı açıklıkla kamuoyuna da sunulmuştur.

Bütün bunlar ne rastlantıdır ne de şaşırtıcı. Hareketimiz geleneksel hareketten kopuşunu tam da bu bilince ve tutuma borçludur. Dolayısıyla denebilir ki eleştiri-özeleştirinin yenileyici ve devrimcileştirici işlevinden bilinçli ve sürekli bir biçimde yararlanmak partimizin mayasında vardır. Nitekim komünist hareketimizin ortaya çıkışını hazırlayan ilk temel belge, “Ciddiyet Bunalımı” başlığı taşımaktadır. Bu başlık, Lenin’in, eleştiri-özeleştiri silahını kullanmayı, kitlelere güven veren ciddi bir devrimci parti olabilmenin olmazsa olmaz koşulu olarak ele alan sözlerinden esinlenmedir.

(Parti Yaşamına İlişkin Bazı Notlar’dan… / Haziran 2017)


Üste